🧛🏻 รีวิว “BUDDY HOPE สองอสูรป่วนคู่กัดในตำนาน” 🐺
จากคู่กัดสู่คู่หูจำเป็น ในศึกของแวมไพร์และหมาป่าเงิน
⚠️ เนื้อหาอาจมีสปอยล์ ⚠️
กลับมาอีกครั้งกับการผจญภัยในโลกที่อะไรก็สามารถเป็นไปได้ นิยายแฟนตาซีที่จะนำพาความอบอุ่นและความฟินจนถึงขั้วหัวใจมาให้นักอ่าน เชิญพบกับการรีวิวที่จะทำให้คุณตัดสินใจกดสั่งจองทันทีที่อ่านจบ ซึ่งจะกล่าวถึงตัวละครเด่น การดำเนินเรื่อง ฉากที่น่าสนใจที่อ่านแล้วจะกระตุกต่อมอยากอ่านสุด ๆ ว่าแล้วก็ไปเริ่มกันเลย !
โฮป #พี่เลี้ยงแห่งความหวัง
แม้เด็ก ๆ จะโตขึ้นมากแค่ไหน แต่ยังไงก็ยังเป็นเพียงเจ้าตัวเล็กของโฮปอยู่ดี
เด็กน้อย เป็นคำที่โฮปใช้เรียกแทนทั้งวาเรนและโดโลเรส แม้เด็กน้อยที่โฮปเรียกนั้นจะตัวสูงเกินกว่าพี่เลี้ยงและเติบโตขึ้นจนเป็นหนุ่นสุดแน่นมากแค่ไหนก็ตาม มันทำให้เห็นว่าแม้เด็ก ๆ จะเติบโตขึ้นแล้ว แต่ความเป็นห่วงราวกับแม่นกกกไข่ก็ยังคงไม่จืดจางหายไปไหน
แม้คาแรกเตอร์ของพี่เลี้ยงคนนี้ทำให้เรารู้สึกเอ็นดูยิ่งกว่าเด็ก ๆ อสูรอีกสองตนจนอยากลงสนามไปเป็นพี่เลี้ยงของพี่เลี้ยงอีกที แต่เขาก็เป็นผู้ใหญ่ที่พึ่งพาได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย เปรียบดังความหวังให้เด็ก ๆ ได้พัฒนาตัวเองไปเป็นคนที่ดีกว่าในทุก ๆ วัน
วาเรน #แวมไพร์สายซึน
ซึนเดเระอย่างไรก็ยังคงเป็นอย่างนั้น หรือนี่คือความสม่ำเสมอของชายหนุ่มคนนี้กันนะ ?
ในเล่มนี้ วาเรนจะค่อนข้างมีบทบาทมาก ใครเป็นมัมหมีของแวมไพร์น้อยตนนี้ก็รอได้เลย ! เพราะเป็นเด็กที่ทั้งเหล่ท่อ เอ๊ย หล่อเท่ พึ่งพาได้ และเก่งกาจไงล่ะ !
เจ้าชายแวมไพร์ผู้นี้แข็งแกร่งขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ ไม่สะทกสะท้านกับปมจากตอนเด็ก ๆ แม้จะกลับไปบ้านเกิดที่ตนเองหนีออกมาตั้งแต่เด็ก ๆ ก็ตาม แถมยังปะทะกับมันจนกระทั่งเอาชนะมาได้อีกต่างหาก
จากในเนื้อเรื่องคือทำให้เห็นเลยว่าคาแรกเตอร์ของวาเรนเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ทั้งเรื่องที่เป็นห่วงมนุษย์ (เพราะกลัวว่าโฮปเจอเรื่องแบบที่มนุษย์คนนั้นเจอ) จึงช่วยจัดการปัญหาให้ หากเป็นแต่ก่อนคงไม่เหลียวมองแม้แต่หางตา แต่แวมไพร์ปากแซ่บตนนี้ก็ยังคงฝีปากที่แหลมคมเอาไว้เหมือนเดิมนะ โดยเฉพาะตอนที่ต้องฮึ่มแฮ่กับศัตรูมือ 1 อย่างโดโลเรส
โดโลเรส #หมาป่าแสบซน
งอแงเก่งที่หนึ่ง มีแค่ข้าคนเดียวเท่านั้นที่ใช้ลูกอ้อนได้
เจ้าหมาป่าเงินของนักอ่านเติบโตเป็นหนุ่มสุดเฟี้ยวเปรี้ยวเข็ดฟันกันแล้วนะ หากใครอยากเลี้ยงน้องหมาที่ตัวโตแต่ยังชอบน้วยเราอยู่ละก็ จะขนาดโดโลเรสคนนี้ไปไม่ได้เลย (ฟีลแฟนเด็กเวอร์)
ถ้าพูดถึงคาแรกเตอร์แบบหมา ๆ นักอ่านจะนึกถึงนิสัยแบบไหนบ้าง ? ในนิยายเล่มนี้คุณจะได้สัมผัสนิสัยเหล่านั้นแทบทุกอย่าง ตั้งแต่นิสัยขี้อ้อน อาการงอแง กิริยาหวงกระดูก แม้กระทั่งอารมณ์โกรธที่หาได้ยากจากโดโลเรส
ในเรื่องนี้เราจะไม่ได้เห็นแค่บุคลิกซน ๆ หรือลูกอ้อนหงิง ๆ เท่านั้น แต่ยังจะได้เห็นถึงความดุดันฉบับเจ้าชายไดร์วูล์ฟ (Dire Wolf) ที่จะประชันกับศัตรูจากเผ่าพันธุ์เดียวกันอย่างไม่กลัวว่าตนเองจะพ่ายแพ้ แม้ต้องสู้กับบุคคลที่ถือว่ามีฝีมือมากกว่า ทั้งนี้ โดโลเรสยังได้ประจัญหน้ากับปมใหญ่จากความทรงจำของตนเองอีกด้วย ต้องติดตามและเอาใจช่วยเจ้าโบ้ตนนี้แล้วแหละ
ความสัมพันธ์
พี่เลี้ยงเด็กและเด็กเลี้ยงพี่ คู่กัดและกรรมการ
พี่เลี้ยงเด็กตามตัวเลยก็คือ วาเรนและโดโลเรส เอ๊ย ! โฮปต่างหาก วินาทีที่ก้าวเข้ามาในโลกแฟนตาซีนี้ (หรือแม้แต่ในโลกเดิมก็ตาม) เขาก็ได้รับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กอสูรทั้ง 7 ไปโดยปริยาย ถึงแม้เด็ก ๆ จะโตแบบอายุเกือบแตะ 20 แล้วก็ตาม แต่หน้าที่ที่โฮปได้รับ ไม่ใช่แค่ดูแลแบบเต็มใจเท่านั้น แต่โฮปยังดูแลเด็ก ๆ แบบ 700% อีกด้วย
เด็กเลี้ยงพี่ กลับกันบ้าง เมื่อข้ามเข้ามาในดินแดนแวมไพร์ที่วาเรนคุ้นเคยที่สุด เขาจึงต้องเป็นผู้ที่ดูแลพี่เลี้ยงคนเก่งอย่างโฮป ตอบแทนอย่างเต็มที่ ทั้งปกป้อง รักษา และดูแลเป็นอย่างดี ส่วนโดโลเรสก็ไม่น้อยหน้า ออกตัวเป็นผู้นำทำภารกิจจนทำให้งานสำเร็จลุล่วงโดยไม่ต้องถึงมือคนอื่น เรียกได้ว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวเลยแหละ ไม่ใช่เด็ก ๆ ตัวจิ๋วของมัมหมีแล้วนะ !
คู่กัดและกรรมการก็แน่นอนว่า คู่กัด = วาเรน VS โดโลเรส ส่วนกรรมการ = โฮป ไม่ว่าเปิดปากคุยกันทีไรก็เป็นต้องทะเลาะกันแทบทุกครั้งไป และคนที่ต้องลงมือห้ามก็คือพี่เลี้ยงคนเดิม ทั้งห้ามด้วยวิธีห่าม ๆ หรือเฮี้ยบ ๆ ก็ว่ากันไปตามระเบียบ และถ้าจะถามว่าเด็ก ๆ เชื่อฟังไหม ให้คุณนึกภาพมนุษย์แสนใจดีที่โกรธขึ้นมาแล้วน่ากลัวกว่าปีศาจดูแล้วกัน ถึงไม่อยากฟังก็ต้องฟังเพราะเลี่ยงธงแดงแหละ !
คำว่าครอบครัว
ครอบครัวเก่า และ ครอบครัวใหม่
นิยาย “BUDDY HOPE สองอสูรป่วนคู่กัดในตำนาน” เล่มล่าสุดจากนักเขียนฝีมือฉกาจ คุณ Karina.B เป็นหนังสือที่ยังคงความอบอุ่นและความเป็นครอบครัวไว้ได้อย่างเหนียวแน่น และยังพูดถึงสิ่งที่ตรงข้ามกันอย่างครอบครัวที่แตกแยก
ถ้าโฮปคือครอบครัวใหม่ที่อบอุ่นและยินดีที่มีสมาชิกครอบครัวใหม่ ๆ อย่างพวกเด็ก ๆ ฝั่งครอบครัวเก่าของเด็ก ๆ ก็จะเป็นความทรงจำที่เจ็บปวด แต่ในท้ายที่สุดก็ผ่านมาได้เพราะ โฮป
ตัวร้าย
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ดาบนั้นคืนสนอง
ตัวร้ายในเรื่องนี้ มีเหตุและผลของการกระทำรองรับเอาไว้อย่างตรงไปตรงมา เหมือนไม้บรรทัดเลยทุกคน ตอนแรกที่พบเจอกับเขาคนนี้ก็อาจจะมีจุดให้ชวนสงสัยว่า อะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ ทำไม อย่างไร แต่ไม่ได้ลงลึกขนาดจะเป็นนิยายสืบสวนสอบสวนนะ อ่านได้เรื่อย ๆ ไม่เครียดหนักมาก
ดำเนินเรื่อง
เรียบง่าย เข้าใจง่าย อ่านง่าย
เริ่มต้นด้วยเส้นเรื่องที่สงบ ทำให้เราวางใจว่าจะไม่มีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้น แล้วก็ตลบหลังเราด้วยการที่ได้พบกับศัตรูในตอนที่ไม่ทันตั้งเนื้อตั้งตัว อ่านไปก็ทำให้สงสัยกับการกระทำของศัตรูไปด้วย ขณะเดียวกันก็เลือดสูบฉีดเพราะตื่นเต้นว่าเหตุการณ์ต่อไปคืออะไร ปมและเนื้อเรื่องมีขึ้นและลง สนุกจนอ่านจบในครั้งเดียว
นักเขีนนบรรยายโดยใช้ภาษาเรียบง่าย แม้จะอยู่ในยุคที่ใช้คำคนละแบบกับยุคปัจจุบัน แต่ก็ไม่ได้เข้าใจยากแต่อย่างไร เนื้อความเรียบเรียงออกมาอ่านง่ายและลื่นไหล และสามารถเห็นภาพได้ชัดเจน
ฉาก
ผจญในแดนแวมไพร์เหมือนรายการนำเที่ยว
ตั้งแต่หลงเข้าป่า หลบเข้าถ้ำ บุกปราสาท มุดดิน ดำน้ำ ตะลุยพายุ เรียกว่าคุ้มสุด ๆ สำหรับตั๋วฟรีเข้าแดนแวมไพร์ (?) นิยายเล่มนี้จะทำให้คุณสงสัยว่าสถานที่ต่อไปที่เหล่าตัวเอกของเราไปเจอจะเป็นสถานที่แบบไหน กระทั่งจุใจด้วยจำนวนสถานที่ที่ได้ประจัน
นอกจากเนื้อในสนุก ๆ จากนักเขียนคนเก่งอย่างคุณ Karina.B แล้ว ภาพปกก็ยังได้เกียรติจากนักวาดผู้มีฝีมืออย่างคุณ Tako ช่วยวาดให้อีกด้วย ! ดีเทลชวนตาแตกสุด ๆ
ท้ายที่สุดนี้จะเป็นอย่างไร เมื่อคนที่ต้องแยกเขี้ยวใส่กันทุกครั้งที่เจอหน้า ต้องหันมาให้ความร่วมมือกัน ? ร่วมหาคำตอบได้ในนิยายแฟนตาซีเล่มใหม่จาก 1168 ✨
เมื่อความสงบสุขมาเยือนได้ไม่นาน พี่เลี้ยงคนสำคัญอย่าง โฮป ก็ถูกลักพาตัวไปอีกครั้ง โชคดี (?) หน่อยที่คราวนี้ไม่ได้ถูกจับตัวไปเพียงคนเดียว แต่ถูกจับไปพร้อมกับ วาเรน เจ้าชายแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์และ โดโลเรส เจ้าชายหมาป่าเงิน ทว่าจะบอกว่าโชคดีก็คงจะพูดไม่ได้เต็มปากนัก เพราะทั้งสามดันมาโผล่ในดินแดนแวมไพร์ที่มีอาณาเขตเวทเป็นกำแพงที่ใหญ่ที่สุดกั้นระหว่างดินแดนมนุษย์กับดินแดนของเผ่าหมาป่าไว้ หากจะออกไปจากที่นี่จะต้องตอบรับคำสั่งล้างบางเผ่าพันธุ์ของแวมไพร์สาวตนนั้นจริง ๆ หรือ ?
“ดูเหมือนไม่มีอะไรสามารถสั่นคลอนสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นของพวกเจ้าได้ ช่างน่าอิจฉานัก”
