[Review] Cupid’s Scythe วิกฤตการณ์ป่วนฟ้า เคียวกามเทพ
นิยายแฟนตาซียุคปัจจุบันเกี่ยวกับกามเทพผู้ถูกสับเปลี่ยนอาวุธที่ใช้ในการสอบครั้งสุดท้ายจึงต้องไปขอความช่วยเหลือจากมนุษย์ผู้เชื่อในความรักแท้ โดยทั้งตัวกามเทพและมนุษย์เองต่างมีปมของตนเองและปมที่เกี่ยวโยงกัน เป็นนิยายสายอ่านเรื่อย ๆ ไม่รีบร้อน ดราม่าปานกลาง แอ็กชันประปราย แถมด้วยข้อคิดและคำคมที่สอดแทรกอยู่ในทุกบท ซ้ำยำสับขาหลอกเราให้ตายใจว่าเนื้อเรื่องเดาง่ายแต่ที่ไหนได้นี่มันอ้าวเฮ้ย ! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า
⚠ คำเตือน อาจมีสปอยล์เนื้อหาบางส่วน
เส้นเรื่องเน้นไปที่การปฏิบัติภารกิจทำให้คนรักกันของจูปิเตอร์กามเทพหนุ่มผู้เย่อหยิ่งและอุปสรรคที่เขาต้องเจอจนความอวดดีและทนงตนที่ค่อย ๆ เลือนหายไปมาพร้อมกับเส้นเรื่องรองคือลุ้นความรักข้างเดียวของพระเอกกับปมเรื่องครอบครัวที่พากันถาโถมเข้ามาตอนใกล้จบเรื่อง นอกจากนี้เราจะได้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับกามเทพหนุ่มที่ค่อย ๆ พัฒนาขึ้นจากคนรู้จักเป็นคู่กัดจนกลายเป็นเพื่อนสนิทรู้ใจในที่สุด และยังได้เห็นการช่วยเหลือซึ่งกันและกันของทั้งสองและสุดท้ายคือมิตรภาพอันดีงามและแน่นแฟ้นของก๊วนกามเทพที่เมื่อจูปิเตอร์เพื่อนกามเทพของกลุ่มต้องตกที่นั่งลำบากพวกเขาก็พร้อมยื่นมือมาช่วยและคอยเตือนสติกามเทพหนุ่มจอมมั่นเสมอ
กามเทพจอมมั่นหน้า กับหนุ่มนักดนตรีที่เชื่อในความรัก
การดำเนินเรื่องแรก ๆ จะเป็นการปูพื้นให้รู้จักกับนิสัยตัวละครก่อนพอเข้ากลางเรื่องเนื้อเรื่องจะค่อย ๆ เข้มข้นขึ้นปมใหม่ ๆ เริ่มปรากฏต้องคอยลุ้นตามไปทีละเปราะ ดำเนินเรื่องช้าคอยผูกและคลายปมไม่รีบร้อน ตัวดำเนินเรื่องหลักคือพระเอกกับกามเทพจูปิเตอร์โดยผู้อ่านอย่างเราจะได้อ่านเรื่องราวผ่านมุมมองของตัวละครไม่ซ้ำทั้งเล่าผ่านในมุมพระเอกและจูปิเตอร์
ทางด้านบทสนทนาและบทบรรยายนั้นเราคิดว่าช่วงแรกบทสนทนาจะค่อนข้างเยอะกว่าบทบรรยายจนบางครั้งก็ไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ของตัวละครในบทสนทนาได้แต่ถึงอย่างนั้นก็ดีขึ้นในช่วงเกือบกลางเรื่องไปจนจบทั้งนี้บทสนทนาค่อนข้างยืดออกทะเลกว่าจะเข้าประเด็นก็ใช้เวลานาน (ความเห็นส่วนตัว) ในส่วนบทบรรยายความรู้สึกของตัวละครนั้นผู้เขียนค่อนข้างทำได้ดีแม้จะใช้คำธรรมดาง่าย ๆ เข้าใจได้ไม่ยากแต่คนอ่านอย่างเรากลับขนลุกอินตามไปกับความนึกคิดของตัวละครโดยเฉพาะความรู้สึกของพระเอก ทั้งนี้ส่วนตัวเราไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวนี้เท่าไหร่เลยอาจจะไม่ค่อยชินกับการดำเนินเรื่องและบทสนทนาของตัวละครด้วยส่วนหนึ่งแต่หากใครเคยผ่านนิยายแนวนี้มาบ้างอาจจะชอบและอ่านได้ลื่นไหลมากกว่าเรา
ภาษาที่ใช้เป็นภาษาทันสมัยธรรมดาเรียบ ๆ อ่านง่ายไม่ได้มีชั้นเชิงหรือกลวิธีในการเขียนให้รู้สึกตื่นตาตื่นใจอะไรถือเป็นภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวัน และสำหรับเราแล้วคิดว่าบางครั้งเหมือนบางครั้งคำพูดหรือความคิดของตัวละครก็ดูสวยหรูจนขาดความเป็นธรรมชาติแต่ก็มีไม่มากและแล้วแต่คนชอบด้วย มากันที่ตัวละครหลักสองตัวของเรากันบ้าง
ลูซี่ หรือ จูปิเตอร์ กามเทพหนุ่มวัย 200 ปี ผู้ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองมากถึงอาจจะรู้สึกหมั่นไส้จนอยากทะลุเข้าไปยังหนังสือแล้วหยิกเนื้อ แต่นางก็มีมุมน่ารักซื่อ ๆ ที่ทำเอาโกรธไม่ลงแหละโดยเฉพาะความพ่ายแพ้ต่อน้ำแดงของน้องเขา 5555 และความเจ้าหนูจำไมถามนู่นนี่นั่นกับคีย์พระเอกของเราตลอดระยะเวลาที่อยู่โลกมนุษย์จนคีย์ที่แรก ๆ เอือมระอาก็เปลี่ยนเป็นชินชาและก้มหน้ายอมรับไปในที่สุด ถ้าอยากรู้ว่าทำไมลองไปอ่านกันได้ (เดี๋ยวสปอยล์มากเกินไป)
ช่วงแรกหลายคนที่อ่าน (รวมถึงตัวเรา) อาจจะหมั่นไส้หรือไม่ชอบตัวละครนี้จากความมั่นหน้า คิดว่าตนสูงส่งไม่ฟังใครจนพาตนให้เดือดร้อนในที่สุดแต่หากได้อ่านไปเรื่อย ๆ อย่างอดทนและทำความเข้าใจเราจะเจอจุดที่พลิกนิสัยของตัวกามเทพหนุ่มได้พัฒนาตัวเองมุ่งมั่นที่จะปรับปรุงตัวขึ้นและจะเปลี่ยนจากความหมั่นไส้เป็นรู้สึกเห็นใจแทนและอยากเข้าไปปลอบลูบหัวปอย ๆ แถมอีกอย่างอ่านไปก็งงไปว่าลูซี่เอ็งเป็นกามเทพท่องไว้ลูกเอ็งไม่ต้องทำตัวให้เข้ากับเคียวยมทูตนั่นก็ได้
ส่วนอีกด้าน คีย์ พระเอกนักดนตรีหนุ่มผู้เชื่อมั่นในรักแท้และอยู่ในสถานะคนแอบรัก เขาค่อนข้างเข้าใจโลกแห่งความเป็นจริง แรก ๆ อาจจะรับบทคู่กัดกับกามเทพแต่อยู่ ๆ กันไปก็กลายเป็นทั้งผู้ช่วยและผู้ถูกช่วย ในความรู้สึกเราตัวละครนี้สามารถเป็นตัวแทนของคนแอบรักในชีวิตจริงได้เพราะความคิดการกระทำของตัวละครตัวนี้เรียกได้ว่าคนแอบรักทุกคนต้องเคยผ่านกันมาอย่างแน่นอน
ที่เจ็บไม่ใช่เพราะความรัก แต่เจ็บเพราะทำให้เขารักไม่ได้มากกว่า
หลังอ่านจบสิ่งที่เราได้จากเรื่องนี้เลยคือข้อคิดเรื่อง “ความรัก” ในรูปแบบต่าง ๆ และที่ประทับใจเลยคือ การบรรยายความรู้รักใครสักคนของแต่ละตัวครออกมาได้อย่างละเอียดโดยเฉพาะการแอบรักข้างเดียวของพระเอกที่ผู้เขียนทำให้เข้าใจในมุมของคนแอบรักที่คนทั่วไปมักจะถามว่าถ้ารักแล้วเจ็บจะรักไปทำไมแต่ผู้เขียนกลับมองมุมต่างแล้วบอกว่า “ที่เจ็บไม่ใช่เพราะรักแต่เจ็บเพราะทำให้เขารักไม่ได้มากกว่า” อ่านแล้วก็แบบโอ๊ยตรงใจฉันเลย (แอบมีประสบการณ์ตรง 555555)
แต่เหนือสิ่งอื่นใดนิยายเรื่องนี้ยังพาให้คนอ่านอย่างเราต้องเซอร์ไพรส์ก่อนจบไปกับการหักมุมกับปมเล็กน้อยที่คนอ่านอย่างเราไม่ได้ใส่ใจตั้งแต่แรก ขอบอกว่าเราวางหนังสือไม่ลงเลยต้องรีบอ่านกลัวความรู้สึกมันค้างคาเป็นปมที่แอบใส่เข้ามาแต่คนอ่านอย่างเรามักมองข้ามโฟกัสที่ปมอื่นแทน ถือเป็นอีกหนึ่งจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้เลย
ส่วนในด้านของมุกตลกมียิงโบ๊ะ ๆ มาตลอดอาจจะแป้กบ้างขำบ้าง สุดท้ายนี้โดยภาพรวมนิยายเรื่องนี้เนื้อหากลาง ๆ ไม่ได้หนักมาก พาร์ทของความรักเนื้อเรื่องจะค่อนข้างโตเป็นผู้ใหญ่ เด็ก ๆ หรือวัยรุ่น อ่านอาจจะไม่เข้าใจแต่ก็พอจับจุดได้ ใครสนใจก็ไปหาอ่านกันได้อาจจะไม่ใช่นิยายแฟนตาซีจ๋าหรือดราม่าจัดจ้าน แรก ๆ อาจจะเบื่อได้ ทว่าหากลองเปิดใจอ่านไปเรื่อย ๆ อย่างคิดตามคุณจะได้อะไรจากนิยายเรื่องนี้ไปมากอยู่เหมือนที่คนรีวิวอย่างเราได้กลับมา
ปล.ไม่มีฉาก NC ไม่แฟนตาซีจ๋า และข้อมูลบางประการอาจไม่ถูกใจผู้อ่านบางคนบ้าง
เรียบเรียงโดยนักศึกษาฝึกงาน : ปาจรีย์
ภาพโดยนักศึกษาฝึกงาน : ramie_pp
อ่านบทความ หรือรีวิวอื่น ๆ
