[Review] ไซอิ๋ว พลิกตำนานเทพอลเวง
ในยุคที่มนุษย์เสื่อมศรัทธาในเทพและเซียน แล้วหันไปเชิดชูปิศาจ
ในยุคที่มนุษย์เสื่อมศรัทธาในเทพและเซียน หันไปเชิดชูปิศาจ เพื่อกู้ศรัทธาเง๊กเซียนฮ่องเต้ได้มีโองการให้มีการเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกเพื่อเรียกศรัทธา โดยใช้คณะเดิมแต่ปัญหาคือพระถังซัมจั๋งดันหายตัวไปซะนี่ ทำให้หน้าที่ต้องตกเป็นของ “เหม่ยหยวน” ศิษย์ขี้โรคของพระถังซัมจั๋ง การเดินทางอันแสนยากลำบากจึงเริ่มต้นขึ้น
เป็นนิยายไทยที่นำวรรณกรรมคลาสสิคอย่าง “ไซอิ๋ว” มาดัดแปลงให้เนื้อเรื่องไปในเชิงตลกมากขึ้นแต่ก็ไม่ได้ตลกจ๋าจนเหมือนเรื่อง “ไซอิ๋วเดี๋ยวลิงเดี๋ยวคน” ของโจวซิงฉือ โดยเซ็ตติ้งในเรื่องจะเป็นจีนโบราณเหมือนเดิม ส่วนชื่อตัวละครจะใช้เป็นจีนกลางทั้งหมดถ้าใครคุ้นกับชื่อ หงอคง, ตือโป๊ยก่าย, ซัวเจ๋ง อาจจะสับสนในช่วงแรก

โดยเรื่องจะโฟกัสไปที่ “เหม่ยหยวน” ลูกศิษย์สาวของพระถังซัมจั๋งที่ดันต้องมาต้องทำภารกิจเสี่ยงตายแทนอาจารย์ โดยระหว่างเดินทางต้องช่วยเหลือชาวบ้านไปด้วย ซึ่งในเรื่องจะเน้นการปูเรื่องราวความสัมพันธ์ของกลุ่มตัวเอกว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ? ซึ่งเวลาพวกตัวเอกคุยกันเราจะไม่รู้สึกว่ามันน่าเบื่อเลยเพราะเคมีเข้ากันมาก ๆ ถ้าใครชอบการเดินทางปราบปิศาจเป็นตอน ๆ อาจจะถูกใจ ในส่วนของนิสัยของตัวละครส่วนมากจะคล้ายต้นฉบับ แต่ก็มีหลายตัวที่ถูกดัดแปลงไปค่อนข้างมาก ทำให้ตัวละครบางตัว แต่ใช่ว่าจะเป็นมีแต่การเดินทางแบบปราบปิศาจตามรายทางเพียงอย่างเดียว ในเรื่องก็จะมีจุดพลิกผันที่จะมาโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว

ในเรื่องของภาษาอ่านง่ายตามสไตล์นิยายวัยรุ่นแต่ก็ไม่ได้ใช้ภาษาที่ทันสมัยจ๋าจนรู้สึกรำคาญ การบรรยายก็ทำได้ดี ในส่วนของฉากบู๊นี่ถือว่าทำได้เยี่ยมเห็นการเคลื่อนไหวของตัวละครชัดเจน การดำเนินเรื่องการเดินทางแล้วปราบปิศาจรายทางในช่วงแรกพร้อมหยอดปมเรื่อง แต่ช่วงครึ่งหลังเนื้อเรื่องจะเป็นการคลายปมที่ผู้เขียนได้ปูมาตั้งแต่ต้นเรื่องซึ่งก็ทำได้น่าตื่นเต้นไม่มีแผ่วไปจนจบเรื่อง เรียกได้ว่าอารมณ์ของเรื่องครึ่งแรกกับครึ่งหลังนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
หลากหลายอารมณ์ ครบในเรื่อง

สรุป : ไซอิ๋ว พลิกตำนานเทพนิยายอลเวง เป็นนิยายแฟนตาซีผจญภัยที่มีเนื้อหาสนุก คาแรกเตอร์ตัวละครน่าสนใจ (ถ้าไม่ยึดต้นฉบับ) ตัวละครทุกตัวก็มีด้านแย่ ๆ ไม่ใช่คนดีเลิศเลออะไร แม้จะไม่ได้มีเนื้อเรื่องที่แฝงปรัชญาได้อย่างแหยบคายเหมือนต้นฉบับ แต่เป็นนิยายผจญภัยที่เอาเรื่องความสัมพันธ์มาเล่นได้ดีมาก ปมความคัดแย้งในเรื่องก็แอบปวดตับนิดหน่อย ถือว่าเป็นนิยายที่มีครบทุกอารมณ์ไม่ได้มีดีแต่ตลกอย่างเดียว
เรียบเรียงโดยนักศึกษาฝึกงาน : สมรภูมิ